başbilən

başbilən
sif. dan. Başçı, ağsaqqal. Başbilənsiz iş olmaz. (Ata. sözü). İş başbilənsiz olmaz; Sər süfrə sənsiz olmaz! M. Ə. S.. <Tahirzadə:> Bu camaatın bir başbiləni, bu ölkənin bir sahibi yoxdurmu, ilahi! M. C.. <Alxan:> Bu cavan qartalı özünüzə başbilən seçin. İ. Ə..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • katta — (İmişli) başbilən. – Nənəm irəhmətdik katta arvadıydı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kələmülə — (Kürdəmir) başbilən, ağsaqqal …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • əkabir — ə. «kəbir» c. 1) böyüklər, ulular; 2) ağsaqqallar, başbilənlər …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • kərrat — <ər. «kərrə» söz cəmi> köhn.: kərrat ilə – dəfələrlə. Şəhərin böyükləri və başbilənləri kərrat ilə biçarə əhalini məsləhət və məşvərətə toplayırlar. F. K.. <Bahadır> ixtiyarsız Yusifi qucaqladı, sonra Sonanın əllərini tutub kərrat ilə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”